Beginnen bij het begin

Zoveel gebeurt, zoveel gedaan en zo weinig tijd!
Momenteel beseft dat ik in het midden zit van mijn jaar (of toch bijna), niet te geloven..
Het voelt zeker nog niet zo.. er valt nog zoveel te zien zoveel te verkennen..
Het voelt alsof ik hier al altijd ben, maar tegelijk nog maar pas..
De cultuur begint open te bloeien voor mij, begin de typische danspasjes te kunnen, zodat ze niet meer helemaal beginnen te lachen met mij, quechua blijft nog steeds een groot raadsel (maar daar gaan we verandering in brengen wanneer het schooljaar terug begint, want heb hier vakantie tot maart..)
en het reizen is aangebroken..
Maar voor dit alles is er zoveel meer gebeurt.. Dus zal ik beginnen bij het begin..
En een vakantie begint met het einde van het schooljaar, en aangezien ik in het 5de middelbaar zat, hoorde daar een promotie en graduatie bij.. En het is niet zoals in Belgie dat de punten het belangrijkste zijn, nee, het feest met partner, chique kleren, een wals om het feest te beginnen is veel belanrijker voor iedereen..
We hadden met andere woorden 2 dagen.. een vrijdag de graduatie, (de 18de december) en dit hield in dat iedereen die wou komen (want er waren er een heleboel die niet kwamen omdat het 'saai' is, kan je je dat voorstellen, niet komen op je graduatie??..) een toga en zo van die typische hoed opgezet hebben.. die we tegen het einde van de ceremonie in de lucht mochten smijten.
De ceremonie op zich houdt in dat het begint met een gebed en voorlezing uit de bijbel, een vergeving voor God, het volkslied, het lied voor de school en daarna elke naam die afgeroepen wordt en je je jaarboek in ontvangst mag nemen.. (nee, geen diploma, dat was voor de woensdag, en eigenlijk krijg je ook geen diploma, want het feit dat je naar school gaat is niet belangrijk, het enige waarvoor school dient hier is om te slagen in je ingangsexamen voor de universiteit.. en over punten of al dit alles wordt er niet veel gehandeld, het ingangsexamen telt. Want elke universiteit heeft een ingangsexamen, en je moet slagen voordat je naar de lessen kan gaan.. Sommige mensen hier studeren tussen het middelbaar en de universiteit een heel jaar op zichzelf om zo binnen te geraken in de beste universiteit..)
En nadien had er een meisje van mijn jaar Pim, Kie (de twee mensjes van thailand die volgende week naar daar terugkeren) en mij bedankt voor alles en gepraat over ons.. was superlief om mee te maken, maar zo rap dat ik de helft niet kon begrijpen;)..

Zaterdag was er het promofeest, waar ze al van spraken van het begin van het jaar.. Niet te doen! Je hebt een partner nodig om te dalen van de trappen en dan heel de zaal mee rond te wandelen om dan in een rij te gaan staan, waar je heel de ceremonie arm in arm meemaakt.. (best wel hilarisch) Mijn partner was Hauke, een jongen van Duitsland, en voor ons was het best allemaal zo cliche en zo raar dat het supergrappig was.. Er werd dan een speech gegeven, iedereen kreeg wijn (die de meest vreselijke smaak had die je je kunt inbeelden) en er werd geproost op ons jaar 'Gio9'.. (want ieder jaar heeft zijn eigen naan, en dit was mijn naam..)
en dan wordt je allemaal in rijen gezet en wordt er een wals gedanst.. maar niet een gewone wals, eigenlijk is het enkel heen en weer wiegen met je heupen.. (heb er dan ook alles aan gedaan, lessen gegeven en al en mijn jaargenootjes om hen toch een beetje de wals aan te leren hoe het echt is..) Maar had het geluk (en mss ook ongeluk;) met mijn partner die 3 jaar dansles in Duitsland achter de rug had.. en wij dus als enige twee ronddraaiden in heel de zaal, best grappig, moet ik toegeven..
De rest van de avond wordt er gewoon gedanst en gedaan met een band, maar voor dit alles is er een gehele fotoshoot van alle ouders en iedereen die een foto wilt met iedereen in zijn chique kleren en make-up en gemaakte krullen en hoge hakken.. (was de enige in heel mijn jaar zonder make-up, hoge hakken en gemaakte krullen, met als enige reden dat ik te laat was.. want om helemaal peruaanse te zijn, hoort dit er toch wel bij;)..

Zo is mijn vakantie gestart, maar hoe mijn vakantie eruit zag.. Wa.. waar te beginnen..
Vermoed dat het voor een volgende keer zal zijn, want morgen vertrek ik voor 2 weken naar Chimbote, in een andere familie gaan wonen voor 2 weken, typisch hier.. En er valt nog zoveel te regelen!
Tot de volgende!
O, en een gelukkige nieuwjaar en prettige kerst! (die voor jullie toch een beetje wit was, of niet??)
Zoensels!
Nele
Ps. Oorlog is hier geweken, er wordt nu niets meer over gerept, dus geen zorgen, alles kalm hier;)..