Ik stel het steeds opnieuw uit om iets te schrijven op mijn blog omdat mijn hoofd zoveel wilt vertellen dat ik weet dat ik er de tijd niet voor heb en dus uiteindelijk niets vertel.. maar zal daar nu even verandering in brengen..
Heb vandaag terug mijn kleren gewassen.. het begint heel hard tegen te steken.. En voor het eerst heb ik wondjes op mijn handen van het wassen, een soort brandwondjes, schaafwondjes die komen doordat mijn kleren erover schuurden.. (heb er een 28 tal gewassen vandaag.. ondergoed inclusief.. wat best niet zo veel was, want heb nog wat vuile kleren liggen die moeten gewassen worden, maar waar ik de moed niet meer voor zag..) Heb vandaag ook mijn tweede blok zeep gekocht.. wat dus wilt zeggen dat ik mijn eersten helemaal heb opgebruikt! stel je voor, een blok van zon handgrootte en zon 5 centimeter dik.. helemaal opgebruikt.. Dan vraag ik mij af hoeveel ik er zal gebruiken in de tijd dat ik hier ben..
Heb vandaag ceviche gegeten.. een soort visschotel in kleine brokjes met 2 verschillende soorten aardappelen, ajuinen en sla.. De plaatselijke specialiteit en moest ik gegeten hebben volgend de mensjes van mijn klasje.. En heb vandaag dus mijn eerste hap daarvan gegeten en zal morgen trots kunnen antwoorden op de wekelijkse vraag ' nu heb je het toch gegeten' .. 'ja'..
De problemen met families beginnen hier op te komen, vermoed dat het typische is voor een 2-3 tal maand dat de ergernissen naar boven komen.. Dus zijn er wel elkele van Afs hier in Huancayo die in problemen zitten.. Ik dan nog in 1 van de minste gevallen..
Maar mijn familie begint vreemd te doen.. Er komen nieuwe mensen bij ons wonen in de garage, opbergplaats en keuken.. Omdat we in december allen naar Huancavelica gaan gaan en dat er best iemand op ons huis moet passen, omdat dat veiliger is..
Dus komt er iemand daarin wonen.. ergens binnen 2 weken ofzo.. maar dat wil zeggen dat onze woonkamer nu ook keuken, opbergplaats en garage wordt, want dat is de enige kamer dat nog overschiet dat geen slaapkamer is..
Ik heb het gevoel dat ik moet vragen ofdat ze niet willen dat ik verhuis (want dan hebben ze een kamer extra om op te stapelen..) maar ben bang dat ze 'ja' zullen zeggen.. Ookal weet ik dat mijn familie mij echt niet weg wilt.. het is van hoger hand..
Maar we zullen zien hoe dit verder zal verlopen..
Qua dansen betreft, heb ik de fantastische typische dansen van Peru en columbia gezien.. het was een schoolcompetitie.. en onze school deed ook mee.. dus ik ging om te supporteren, maar was echt wel blij dat ik het gezien heb, want er waren zoveel dansen met zoveel verschillende kleren en muziek en .. echt magnifiek om te zien..
Heb na een uitleg van een klasgenootje te weten gekomen dat het typische voor Cusco een hoge brede rok is, met een speciale hoed, 2 vlechtjes in het haar en een soort sjaal die bestaat uit wol die in verschillende kleurtjes is ook dansen ze op blote voeten.. De jongens zijn in een 3kwart broek met een soort korte stok en een zweep uit leer.. zij hebben ook een hoed en een muts (zo eentje typisch van Peru.. ).. En dan heb je Arequipa, deze zijn met andere soorten rokken, andere hoeden en zonder sjaal, maar met andere atributen.. Ik heb er filmpjes van.. maar die zijn te zwaar om hierop te zetten.. Maar verwacht dus maar een hele uitgebreide ppt presentatie met filmpjes enal als ik terugkom, en het kan zeker uren duren.. nu al met al het materiaal ik heb.. ;)..
Maar meer dansen.. ik ben uit het dansen gezet.. mag niet meer meedoen, omdat ik een vrije leerlinge ben.. en kan dus niet meer meedoen met de wedstrijd.. Mijn dansleerkracht heeft vanalles geprobeerd om me toch te laten deelnemen (want dan zou ik ook die fantastische kleren kunnen dragen..).. maar de andere scholen gaan er niet meer akkoord, dus kan hij niets meer doen dan hij al gedaan heeft..
vind het echt jammer, maar zal eens naar de kostumering gaan, wanneer ze zich allemaal voorbereiden, en zal eens vragen of ik die kleren ook eens mag dragen voor enkele seconden..
Laat ons dus hopen..
Heb hier ook beseft dat Sinterklaas hier niet bestaat.. 6 december is hier een dag als alle andere dagen.. en hier doen ze niets.. was wel even depressief na het horen van dit.. en ben van plan om toch een beetje sinterklaas te vieren in mijn klas.. (ookal is er op 6 december een gigantisch ingangsexamen voor heel wat mensen van mijn klas voor de universiteit.. ja, hier moeten ze ingangsexamens doen voor alle universiteiten.. en als ze nergens binnengeraken, moeten ze een jaar academie doen.. dat is zo tussen middelbaar en unief..)
Hier is er momenteel ook sprake van een oorlog tussen Peru en Chili, wat mij best bang maakt eigenlijk.. Het is hier op het nieuws en iedereen weet ervan.. Maar het fijne ben ik er nog niet van teweten gekomen, enkel weet ik van iemand (weet niet of het correct is..) dat het is voor de grenzen in de zee.. Chili en Peru geraken daar niet aan uit waar de grens ligt.. en ze beschuldigen elkaar ervan elkaars 'zee' in te palmen, wat best wel vreemd lijkt.. maar dit is hoe ik het heb verstaan.. Ik hoop natuurlijk dat er helemaal niets van in huis zal komen.. maar er zijn hier toch al wat Peruanen (vaders van andere AFSers ) die gezegd hebben dat ze zullen vechten als het op een oorlog aankomt.. Wat mij best wel kippenvel geeft..
Over het 'president van Europa' gebeuren is hier helemaal niets bekend.. Mijn papa was de eerste die ervan sprak.. dus lijkt het voor mij best vreemd om voor te stellen dat Europa nu een president heeft..
want hier denken heel wat mensen dat Europa een land is.. en nu Europa ook een president heeft, is het nog moeilijker om uit te leggen dat het geen land is.. Want stiekem, van hieraf gezien, begint het er wel op te lijken..
Van reizen is er hier voor mij nog totaal geen sprake, tot het spijtige toe.. Maar vermoed dat het er wel nog zal van komen, zal reizen volgend jaar, of een andere keer.. Ookal zijn de scholen nu aan het reizen, maar ben ik te laat om mee te reizen met hen.. (mijn school reist in juli, wanneer ik terug thuis ben.. dus kan ik niet reizen met mijn school en ben ik van plan geweest op zoek te gaan naar andere scholen die reizen, maar het is er niet van gekomen, wegens gebrek aan tijd, wat ik nu best wel beklaag.. maarja, we zien wel hoe het verder zal lopen..)
Ben momenteel een presentatie aan het maken over Belgie.. en heb het normaal gezien al enkele weken geleden moeten voorstellen, maar de typische gewoonte van Peru speelde parten.. en ze hebben het dus uitgesteld.. (al 4 keer.. ) Dus hopen dat het er deze week van komt.. Maar we zullen zien..
Ik ben hier voor de rest volop bezig met mijn jaar aan het eindigen, wat best een vreemd gevoel geeft.. Jaarboek maken, fotos van heel het jaar, afscheid.. We zijn ook bezig met ons 'bal de graduacion' wat hier best gigantisch is.. Iedereen is me al van het begin dat ik hier aankwam aan het vragen wie mijn partner zal zijn.. (wat je nodig hebt voor het feest.. ) en mij kennende heb ik die dus nog niet.. maar we hebben nog tijd.. (ookal denk ik dat iedereen van mijn jaar al een partner heeft, maarja, ik ben een uitwisselingsstudent voor iets ehj;))..
Als afscheidscadeau hebben we een ketting uit zilver waar ons teken van ons jaar 'gio9' op zal staan.. Het vreemde hier is dat de school voor niets betaald, de mensen die hier naar school gaan betalen een schrik van geld voor mijn school, zon 100 euro per maand, maar voor alles moet je bijbetalen.. Wat mij dan aan het denken zet, wat de school dan doet met al dat geld.. En dat de scholen in belgie in dat opzicht echt wel leuk zijn..
Ik begin mijn school nog meer te aprecieren.. want cadeautjes zijn leuk, maar als je er vooraf voor betaalt, zorgt dat voor een vreemd gevoel..
Hier heb ik beseft, door zover van iedereen te zijn, dat familie en vrienden echt veel meer waard zijn dan dat mensen op het eerste moment beseffen.. Familie is er altijd voor je.. hoever je ook bent.. Ik woon in Belgie ver van mijn familie, zie ze niet veel.. en daar mis ik ze niet.. Nu woon ik veel verder en besef ik dat ik ze echt wel mis.. En dat ik onbewust bang ben dat er iets met hen zal gebeuren en dat ik geen afscheid heb kunnen nemen..
(heb de film 2012 gezien.. gisteren, zorgt niet bepaald voor een veilig gevoel.. ) Maar door deze film heb ik ook beseft dat je niet teveel kunt zeggen hoe graag je hen ziet..
Dus, beste familie en vrienden.. Ik zit verweg, maar ik denk aan jullie en ik mis jullie.. Maar vergeet vooral niet dat ik jullie graag zie..