Enkele feitjes

Ik stel het steeds opnieuw uit om iets te schrijven op mijn blog omdat mijn hoofd zoveel wilt vertellen dat ik weet dat ik er de tijd niet voor heb en dus uiteindelijk niets vertel.. maar zal daar nu even verandering in brengen..

Heb vandaag terug mijn kleren gewassen.. het begint heel hard tegen te steken.. En voor het eerst heb ik wondjes op mijn handen van het wassen, een soort brandwondjes, schaafwondjes die komen doordat mijn kleren erover schuurden.. (heb er een 28 tal gewassen vandaag.. ondergoed inclusief.. wat best niet zo veel was, want heb nog wat vuile kleren liggen die moeten gewassen worden, maar waar ik de moed niet meer voor zag..) Heb vandaag ook mijn tweede blok zeep gekocht.. wat dus wilt zeggen dat ik mijn eersten helemaal heb opgebruikt! stel je voor, een blok van zon handgrootte en zon 5 centimeter dik.. helemaal opgebruikt.. Dan vraag ik mij af hoeveel ik er zal gebruiken in de tijd dat ik hier ben..

Heb vandaag ceviche gegeten.. een soort visschotel in kleine brokjes met 2 verschillende soorten aardappelen, ajuinen en sla.. De plaatselijke specialiteit en moest ik gegeten hebben volgend de mensjes van mijn klasje.. En heb vandaag dus mijn eerste hap daarvan gegeten en zal morgen trots kunnen antwoorden op de wekelijkse vraag ' nu heb je het toch gegeten' .. 'ja'..

De problemen met families beginnen hier op te komen, vermoed dat het typische is voor een 2-3 tal maand dat de ergernissen naar boven komen.. Dus zijn er wel elkele van Afs hier in Huancayo die in problemen zitten.. Ik dan nog in 1 van de minste gevallen..
Maar mijn familie begint vreemd te doen.. Er komen nieuwe mensen bij ons wonen in de garage, opbergplaats en keuken.. Omdat we in december allen naar Huancavelica gaan gaan en dat er best iemand op ons huis moet passen, omdat dat veiliger is..
Dus komt er iemand daarin wonen.. ergens binnen 2 weken ofzo.. maar dat wil zeggen dat onze woonkamer nu ook keuken, opbergplaats en garage wordt, want dat is de enige kamer dat nog overschiet dat geen slaapkamer is..
Ik heb het gevoel dat ik moet vragen ofdat ze niet willen dat ik verhuis (want dan hebben ze een kamer extra om op te stapelen..) maar ben bang dat ze 'ja' zullen zeggen.. Ookal weet ik dat mijn familie mij echt niet weg wilt.. het is van hoger hand..
Maar we zullen zien hoe dit verder zal verlopen..

Qua dansen betreft, heb ik de fantastische typische dansen van Peru en columbia gezien.. het was een schoolcompetitie.. en onze school deed ook mee.. dus ik ging om te supporteren, maar was echt wel blij dat ik het gezien heb, want er waren zoveel dansen met zoveel verschillende kleren en muziek en .. echt magnifiek om te zien..
Heb na een uitleg van een klasgenootje te weten gekomen dat het typische voor Cusco een hoge brede rok is, met een speciale hoed, 2 vlechtjes in het haar en een soort sjaal die bestaat uit wol die in verschillende kleurtjes is ook dansen ze op blote voeten.. De jongens zijn in een 3kwart broek met een soort korte stok en een zweep uit leer.. zij hebben ook een hoed en een muts (zo eentje typisch van Peru.. ).. En dan heb je Arequipa, deze zijn met andere soorten rokken, andere hoeden en zonder sjaal, maar met andere atributen.. Ik heb er filmpjes van.. maar die zijn te zwaar om hierop te zetten.. Maar verwacht dus maar een hele uitgebreide ppt presentatie met filmpjes enal als ik terugkom, en het kan zeker uren duren.. nu al met al het materiaal ik heb.. ;)..

Maar meer dansen.. ik ben uit het dansen gezet.. mag niet meer meedoen, omdat ik een vrije leerlinge ben.. en kan dus niet meer meedoen met de wedstrijd.. Mijn dansleerkracht heeft vanalles geprobeerd om me toch te laten deelnemen (want dan zou ik ook die fantastische kleren kunnen dragen..).. maar de andere scholen gaan er niet meer akkoord, dus kan hij niets meer doen dan hij al gedaan heeft..
vind het echt jammer, maar zal eens naar de kostumering gaan, wanneer ze zich allemaal voorbereiden, en zal eens vragen of ik die kleren ook eens mag dragen voor enkele seconden..
Laat ons dus hopen..

Heb hier ook beseft dat Sinterklaas hier niet bestaat.. 6 december is hier een dag als alle andere dagen.. en hier doen ze niets.. was wel even depressief na het horen van dit.. en ben van plan om toch een beetje sinterklaas te vieren in mijn klas.. (ookal is er op 6 december een gigantisch ingangsexamen voor heel wat mensen van mijn klas voor de universiteit.. ja, hier moeten ze ingangsexamens doen voor alle universiteiten.. en als ze nergens binnengeraken, moeten ze een jaar academie doen.. dat is zo tussen middelbaar en unief..)

Hier is er momenteel ook sprake van een oorlog tussen Peru en Chili, wat mij best bang maakt eigenlijk.. Het is hier op het nieuws en iedereen weet ervan.. Maar het fijne ben ik er nog niet van teweten gekomen, enkel weet ik van iemand (weet niet of het correct is..) dat het is voor de grenzen in de zee.. Chili en Peru geraken daar niet aan uit waar de grens ligt.. en ze beschuldigen elkaar ervan elkaars 'zee' in te palmen, wat best wel vreemd lijkt.. maar dit is hoe ik het heb verstaan.. Ik hoop natuurlijk dat er helemaal niets van in huis zal komen.. maar er zijn hier toch al wat Peruanen (vaders van andere AFSers ) die gezegd hebben dat ze zullen vechten als het op een oorlog aankomt.. Wat mij best wel kippenvel geeft..

Over het 'president van Europa' gebeuren is hier helemaal niets bekend.. Mijn papa was de eerste die ervan sprak.. dus lijkt het voor mij best vreemd om voor te stellen dat Europa nu een president heeft..
want hier denken heel wat mensen dat Europa een land is.. en nu Europa ook een president heeft, is het nog moeilijker om uit te leggen dat het geen land is.. Want stiekem, van hieraf gezien, begint het er wel op te lijken..

Van reizen is er hier voor mij nog totaal geen sprake, tot het spijtige toe.. Maar vermoed dat het er wel nog zal van komen, zal reizen volgend jaar, of een andere keer.. Ookal zijn de scholen nu aan het reizen, maar ben ik te laat om mee te reizen met hen.. (mijn school reist in juli, wanneer ik terug thuis ben.. dus kan ik niet reizen met mijn school en ben ik van plan geweest op zoek te gaan naar andere scholen die reizen, maar het is er niet van gekomen, wegens gebrek aan tijd, wat ik nu best wel beklaag.. maarja, we zien wel hoe het verder zal lopen..)

Ben momenteel een presentatie aan het maken over Belgie.. en heb het normaal gezien al enkele weken geleden moeten voorstellen, maar de typische gewoonte van Peru speelde parten.. en ze hebben het dus uitgesteld.. (al 4 keer.. ) Dus hopen dat het er deze week van komt.. Maar we zullen zien..

Ik ben hier voor de rest volop bezig met mijn jaar aan het eindigen, wat best een vreemd gevoel geeft.. Jaarboek maken, fotos van heel het jaar, afscheid.. We zijn ook bezig met ons 'bal de graduacion' wat hier best gigantisch is.. Iedereen is me al van het begin dat ik hier aankwam aan het vragen wie mijn partner zal zijn.. (wat je nodig hebt voor het feest.. ) en mij kennende heb ik die dus nog niet.. maar we hebben nog tijd.. (ookal denk ik dat iedereen van mijn jaar al een partner heeft, maarja, ik ben een uitwisselingsstudent voor iets ehj;))..
Als afscheidscadeau hebben we een ketting uit zilver waar ons teken van ons jaar 'gio9' op zal staan.. Het vreemde hier is dat de school voor niets betaald, de mensen die hier naar school gaan betalen een schrik van geld voor mijn school, zon 100 euro per maand, maar voor alles moet je bijbetalen.. Wat mij dan aan het denken zet, wat de school dan doet met al dat geld.. En dat de scholen in belgie in dat opzicht echt wel leuk zijn..
Ik begin mijn school nog meer te aprecieren.. want cadeautjes zijn leuk, maar als je er vooraf voor betaalt, zorgt dat voor een vreemd gevoel..

Hier heb ik beseft, door zover van iedereen te zijn, dat familie en vrienden echt veel meer waard zijn dan dat mensen op het eerste moment beseffen.. Familie is er altijd voor je.. hoever je ook bent.. Ik woon in Belgie ver van mijn familie, zie ze niet veel.. en daar mis ik ze niet.. Nu woon ik veel verder en besef ik dat ik ze echt wel mis.. En dat ik onbewust bang ben dat er iets met hen zal gebeuren en dat ik geen afscheid heb kunnen nemen..
(heb de film 2012 gezien.. gisteren, zorgt niet bepaald voor een veilig gevoel.. ) Maar door deze film heb ik ook beseft dat je niet teveel kunt zeggen hoe graag je hen ziet..
Dus, beste familie en vrienden.. Ik zit verweg, maar ik denk aan jullie en ik mis jullie.. Maar vergeet vooral niet dat ik jullie graag zie..

fototjes

Hier heb je weer een beetje foto´s van mijn tijd hier..

De chocoladedingen zijn chocotejas.. heerlijke dingen die ik gemaakt heb met Hauke, en zo zien ze er dus uit.. Mijn mooie gevlechtte haar is ´trensar francesa´en was nodig vandaag omdat er een directeur van een school is gestorven en we hadden een reunie met alle 5des, een soort misviering die heel hart gelijkt op een misviering in belgie.. behalve dansen ze hier op alle liedjes.. Na het vlechten uit mijn haar te halen, had ik fantastisch mooie krullen, wat je op een andere foto kunt waarnemen..

Ook heb ik een fantastische foto bijgestoken van mijn uniform, jaja, de langverwachte foto is vandaag getrokken en dit is dus het volledige uniform waar ik elke dag mee naar school moet.. let op het kleine lelijke dasje, die ik op de ingezoomde foto al afgedaan had, omdat ik het een beetje haat.. mijn keel wordt er haast helemaal door toegesnoerd..

Het lieve dode diertje is een Cuill.. of hoe je het ook schrijft.. het is een guinees biggetje.. een soort hamster vermoed ik.. wat in belgie een huisdier is.. Dit is hier de plaatselijke specialiteit.. en dit was voordat het was klaargemaakt, heb het leuk mogen helpen versnijden in stukken.. want zelfs het hoofd wordt opgegeten..

Deze zondag was er dus nadat alles van het hoofd was opgegeten tot de neus aan toe een zoektocht gedaan naar él zorro´ dit is denk ik het hamertje in het oor.. en dit zit in een beentje.. dus elk diertje heeft er 2.. Als je het eruit hebt gehaald ziet het eruit als een diertje.. maar eigenlijk is het maar zo groot als 2 mm.. en vond ik het zelfs best wel leuk om het te zoeken.. moet ik toegeven..

De laatste foto is een foto van mijn straat.. in de andere richting.. je kunt een winkeltje zien waar ze echt alles verkopen en die winkeltjes zijn er hier voor dood! superveel, maar superhandig..

daar heb je zelfs internet.. nu ben ik op een ander internet, maar normaalgezien ben ik in dat huisje binnen aan het typen naar jullie.. dat is het huisje waar ik elke keer binnenzit en communiceer met jullie..

Muchos besos!

Nele

druk druk druk + senor de los milagros

Goh, ik vind de tijd zelfs niet om op internet te komen! Ik moet dringend mijn dagen anders beginnen organiseren..
momenteel ben ik bijna elke dag weggeweest.. gaan dansen, vrienden bezoeken, een etentje voor de verjaardag van mijn marinerales.. waar ik voor de eerste keer de taart van hier heb geproefd.. maar ik moet zeggen, het kan niet tippen aan die van mijn mama of oma.. die is toch iets.. die smaakt nog net iets meer dan alleen maar ' zoetzoetzoet'

heb woensdag een alfombra gemaakt in mijn school.. echt mooi! Oktober is hier de maand van 'senor de los milagros' en dat is eigenlijk Jezus die gekruisigd wordt.. Heel de maand lang verkopen ze Turron (heerlijk dat dat is! een soort zoete koek met honing en droge koek en suiker en gecarameliseerde dingen en en en.. echt heerlijk! maar o- zo zoet en calorierijk), lopen er mensen heel de maand in dezelfde paarse kleren rond.. (om medeleven te tonen aan het lijden van Christus) en is er een week lang een soort parade.. (wat deze week was..) Ze lopen dan rond met een groot schilderij in de straten en doen zo goed als elke straat van huancayo, vandaar dat het zo lang duurt en dat er heel wat verkeersopstopping is tot gevolg als ze in de grote straat passeren.. Elk bedrijf of school die geld heeft.. (bij ons hebben ze een sol gevraagd van elke leerling, wat 25 cent is..) en dan maken ze een kunstwerk op straat met een soort zaagmeel in verschillende kleuren.. Zo een beetje zoals het bloementapijt in Brussel? wel zoiets was het.. met een meetlat uit onze pennenzak, met de grote meetlatten van de klassen werd al het zaagmeel in rechte lijnen gebracht, in letters gelegd.. Buiten het zaagmeel gebruikten zo ook bloemblaadjes en koffie! ja, echte koffie, ze hebben pakjes koffie gekocht en die gewoon uitgestrooid op de grond in de vorm van letters..
Dan passeert de stoet over een alfombra (waar zo'n 2 uur werk voor ndig is) en als die gepasseerd zijn, wat toch wel wat duurt.. want ze staan stil, zingen een lied, gooien bloemen (mochten Lindsey en ik doen.. goed dat wij weten wanneer dat moest, wat niet het geval was..) worden er bloemen geruild.. je geeft bloemen en krijgt bloemen terug die dicht bij het beeld zijn geweest, wordt er een kindje opgetild en tegen het schilderij geduwd.. (wat een hele eer is..) en gaan ze verder, gevolgd door het koor en orkest van mijn school..
echt mooi om te zien.. Het domme is, dat ik die dag mijn camera niet meehad en heb dus geen fotos, maar Kie (jongen van Thailand) had het wel mee en ben te bespeuren op enkele foto's..
Uitwisseling van foto's is dus momenteel een necesity!

Talen deze week zijn een ramp, mijn hoofd staat zo goed als op ontploffen.. moet dringend orde scheppen, maar het vreemde is dat soms als ik engels of spaans spreek, het voelt alsof ik nederlands spreek.. achteraf besef ik dan ' die kon dat niet verstaan', omdat het echt lijkt alsof ik Nederlands spreek, ookals is het Spaans of Engels..
Vanavond ga ik weg met Halloween, benieuwd wat dat hier is.. want Franz (duitser van hier) heeft al een protestbrief ontvangen van zijn vrijwilligerswerk waar ze vertellen dat er mensen glas in het snoep steken voor de kinderen en dat die mensen de kinderen willen vermoorden om te offeren aan de duivel..
wat best wel grappig is om te lezen, maar vreemd als je beseft dat dit gemeend is..
Dus we zullen zien!

Smakkerd!

Foto's + mijn weekje deze week

Hier nog enkele fototjes vanuit het verre Peru..

(weet niet precies in welke volgorde ze zullen komen, dus maak ik even vlug een spelletje.. 'zoek de foto die bij de uitleg hoort')

Foto 1. Dit is de volledige, of toch bijna volledige AFSgroep van Huancayo.. We missen 2 mensen.. jongen van Duitsland en een vrouw van 63! van Denemarken die haar voet heeft verstuikt en er niet bij kon zijn. Op de foto staan ook de vrijwilligers van Huancayo zelf, de mensen van Peru..

Vlug overlopen (zodat je een beeld kan vormen van de al dan niets reeds besproken mensen:)): Bovenste rij, vrijwilliger, Lindsey, Johanna, Joanna, Dena, Franz, Matthias, Nilda ('president' van Huancayo), Hauke, vrijwilliger..

Onderste rij. Ik, Pim, Thais (andere belg), Miriam, Milagros (mijn 'vrijwilliger' hier voor als ik problemen heb) en Kie.

Foto 2. Dit is een kleinere AFSgroep.. Met wie ik naar het meer van Nuahuinpuauio (of hoe het ook geschreven is) ben geweest.. Dit zijn de mensen van het schoolprogramma en unief..

Foto3. Op een marktje richting het meer hebben we een kraampje gezien met muziekinstrumenten.. Daarnaarkijkend kon dit meisje haar ogen niet van ons afhouden.. Op dat marktje werden ook gedroogde dieren verkocht, zoals krokodil, leguaan,.. vanuit de selva.. Dat daar opeens te zien tevoorschijnkomen is toch even verschieten..

Foto 4. Op de berg aan het meer waren we op zo'n 3400 meter hoogte, en stiekem wou ik daar toch een foto bij.. met het bewijs dat we zo hoog zaten..

Foto 5. Dit is een busje waarmee ik elke morgen naar school ga.. als ik rechtsta zit ik met mijn hoofd tegen het plafond.. Aangezien ik 'escolar' ben en minder betaal moet ik bijgevolg voor alle andere mensen rechtstaan.. wat bijgevolg heeft dat ik voorlopig toch al wat blauwe plekken op mijn hoofd begin te voelen..

Wat nog het meeste opvalt hier is dat echt iedereen rechtstaat voor oudere mensen, mensen met kindere of die moeilijk kunnen wandelen.. ookal is dat bijna niet altijd mogelijk, ze doen het toch.. Voor mij heeft er ook al een klein jongetje opgestaan, op zon momenten vraag ik mij dan af hoe oud ik er dan wel moet uitzien;)..

Voor de rest zijn mijn ouders terug vertrokken naar Huancavelica en ben ik terug alleen thuis met mijn broer en zus.. Is best terug vreemd, zelf terug koken, afwassen, vragen aan de broer en zus of ik dingen mag doen.. Het is vreemd om het niet te vragen aan de mama en wanneer zij terugkomt om terug over te schakelen op haar blijft moeilijk..

Ik zal proberen toch wel wat meer te koken deze keer, want vorige keer vond ik daar geen tijd voor..

Heb gisteren cake gemaakt.. (een gigatischen die gigantisch was aangebrand en waar ik vandaag 1 uur heb zitten schrobben om de vorm terug proper te maken..) Het was een 'verhuizingsfeestje' bij Hauke thuis omdat er een nieuwe familie was gevonden waar hij vandaag naartoe is gegaan.. Iedereen was uitgenodigd, maar de voorwaarde was op eten mee te hebben.. met als gevolg hebben Franz, mijn zus (die samen met mij zou gaan) en ik een cake gemaakt.. waardoor we zo'n 2 uur te laat waren omdat ovens gebruiken hier uitzonderlijk is.. en veel tijd in beslag nam.. Het was best een hilarische situatie.. want oven viel uit voordat cake goed was, dus hebben we hem maar verder op het fornuis gebakken.. waardoor hij helemaal is aangebrand..

(maar het binnenste wat niet aangebrand was, was heerlijk.. Manchar (soort choco van hier), appels en chocoladecake.. jammie)..

Deze week heb ik ook mijn punten van mijn examens terug.. en ze zijn best goed, al zeg ik het zelf.. Buizen zijn er zeker, maar groot zijn ze niet.. en dan te zeggen dat ik maar 1/4 van de leerstof heb gezien.. Weet dat ik zelfs voor literatuur hier in het spaans! 18 heb! ..

(Ookal zijn niet alle examens hier echt moeilijk, want ze worden met a,b,c,d vraagjes gemaakt, dus ookal weet je er niets van, je kan nog steeds gokken.. Er zijn natuurlijk uitzondering waar je moet schrijven.. maar veel is dat nooit.. Helemaal niet te vergelijken met de examens van Belgie)

Ik heb zelfs felicitaties gekregen van mijn Economie-geschiedenis en geografie leerkracht dat ik het er zo goed vanaf heb gebracht.. (een 15 / 20 voor aardrijkskunde! jaja, Nele heeft goede punten voor aardrijkskunde..)

En stiekem ben ik overal echt wel trots op.. maar vrees dat het niet zo zal blijven gaan, maar we zullen wel zien zeker..

Ben hier voor de rest volop bezig met het oefenen van de Cusco dans die voor een schoolwedstrijd is.. Heb zo'n 3 lessen per week om het in te oefenen.. Ze nemen die wedstrijd echt superserieus! maar ik geniet er van.. is echt leuk om te doen.. maar veel huppelen en springen, waardoor ik na de eerste training bijna niet meer door mijn knieen kon gaan door de stijfheid..

Maar heb jaloerse andere AFS'ers (de vrijwilligers ) die dit ook willen doen.. en dus is Franz ook een keer komen oefenen.. met als gevolg dat alle meisjes meer naar hem keken dan te dansen.. (want blonde grote jongens zijn hier een open mond waard van alls Peruviaanse meisjes)

En eerlijk gezegd is het jongensgedeelte in de meeste dansen hier echt veel moeilijker dan het meisjesgedeelte, dus had hij het wel moeilijk te verduren..

Maar de jongens hier kunnen echt supergoed dansen.. en zingen! niet te doen.. Ze schamen er zich totaal niet voor en zingen voor iedereen die het wil horen.. idem aan het dansen..

En als derde talent zijn ze hier meester in meisjes verleiden (jaja, dat cliche klopt.. als ik bekijk hoeveel koppeltjes er hier zijn, veranderen en nieuwe gevormd worden.. Het is niet bij te houden..)

Zo, dit was mijn week een beetje..

Smakkerd!

Tot de volgende!

Adres, koken en meer

We hebben het geprobeerd en ik ben te bereiken via de post..
Als jullie zin of tijd of weet ik veel hebben, hier is mijn adres.
Het is eigenlijk het adres van de post in mijn stad, daar wordt het naartoe gestuurd waar ik het ga ophalen..

Nele Martens
Serpost - El correo del Peru
Huancayo
Junin
Peru

Best wel grappig, want dan volgt er een hele rompslomp van paperassen die ik moet ondertekenen.. Zelfs voor een briefje, want dat is hier buitengewoon..
Had informatie gevraagd aan mijn zus hier.. en ze zei dat ze nog nooit een briefje had ontvangen.. Wat best te verstaan is, want je moet dat gaan ophalen..
Maar ik geniet daar wel van.. Zo de post binnenstappen, 10 minuten uitleggen om te vragen of je post hebt.. Waarop dan een doodgewone 'no' volgt..
Maar stiekem is het mijn activiteit om te doen op een dag.. Is ook een cultuur om te leren kennen, vind ik..
Want die heb je hier zoveel! Zoveel verschillende culturen!
Van hoeden die verschillen van stad tot stad tot kleren..

Ondertussen heel wat meegemaakt, andere AFS'ers ontmoet die vrijwilligerswerk doen..
(zon 7 man, 5 Duitsers, een Belg! die van Wallonie komt en een Deense die 65 jaar is en die haar voet gebroken heeft, waardoor ik haar nog niet heb gezien..)
Heb deze week 3 keer gekookt, stel je voor! 1 keer voor mijn familie, pannekoeken met warme chocoladesaus en moet toegeven dt het best wel goed gelukt was in een pan waar je de deuken niet meer kunt tellen..
Dan nog eens chocomousse bij vriendinnen van mijn klas.. Die is compleet mislukt! De room is gewoon gesplitst in mousse en melk, niet te doen! nog nooit gezien! Uiteindelijk gewoon de gesmolten chocolade (zo'n 365 gram, want de hoeveelheden hier zijn echt vreemd..) opgegeten met fruitstukjes..
Dan ben ik ook nog gaan koken bij Heike, een jongen van Duitsland die iedereen van AFS had uitgenodigd om samen te koken in zijn kot.. (lijkt echt op een kot, mama nooit thuis, kookt nooit en gaat dringend veranderen van familie want valt echt niet goed mee, eerste die ik hoor die echt wilt veranderen..)
We hebben wraps gemaakt.. Was echt lekker, maar veel te veel! We waren met zo'n 14 man.. maar hadden eten voor 30..
Nuja, weet niet wat ze ermee gedaan hebben uiteindelijk.. Want moest thuis zijn rond zo'n uur of 10..
Wat hier supergrappig is, maar ik eigenlijk wel leuk vind is dat er altijd een jongen met je mee moet lopen naar de halte (of beter gezegd, de plaats waar de bus passeert) omdat dat anders onveilig is.. Dus steeds heb je een persoonlijke escorte die met je mee moet lopen..

( Stiekem zou ik toch niet alleen durven lopen hier.. dus ben fan van die regel!)

Voor de rest heb ik er een klein neefje bij, die nu zo'n 4 dagen is.. en die ik gisteren ben gaan bezoeken.. Zo klein en zo bruin! Best vreemd om een bruin babytje te zien.. maar was wel schattig..

Deze week heb ik in mijn school examens, stel je voor! Vandaag had ik Chemie, Fysica en biologie.. die examens zijn 1 uur.. het andere uur heb je gewoon les.. best vreemd..
Maar van Biologie kon ik niets, chemie een beetje en mijn fysica is echt goed gelukt! Stel je voor! Zou dat tegen mijn leerkrachten van beglie moeten zeggen.. Ik ben hier echt goed in fysica..
Morgen Lenguaje, Psychologie y Literatura.. Veel lezen en nadenken..
Wordt dus vanavond nog wel wat leren.. (Niet dat ik veel van de cursus heb, want ben hier pas een maand, maar ik probeer.. de leerkrachten hier accepteren dat.. dus doe ik het maar..)

Heb hier mijn tweede volle maan, wat wilt zeggen dat ik hier een maand ben.. Best vreemd.. Al een maand.. Besef het nog niet helemaal dat het al zolang is..
Het begint hier allemaal te lopen, wat het een stuk gemakkelijker maakt.. Mijn leven begint beeld te krijgen..
Zelfs het eten begin ik gewend te worden, want dat is hier echt lekker.. Hoewel ik vandaag toch even mijn bedenkingen had toen ik zag dat de maag van een geit op het menu stond..
Maar heb het opgegeten, want ik stierf echt van de honger!
8uur school is hongerwretend!
(want eten doe ik pas achteraf..)

Momenteel weer een prachtige zonsondergang boven de bergen.. Prachtig..
Zoensels!
Nele

Foto's

Eerste foto is de zon vanuit mijn kamer als hij ondergaat, identiek aan het beeld dat eronder staat alleen een dag later.. Wat blijven die bergen toch zo prachtig!

Ik blijf ze zo hard bewonderen en van genieten!

Links is mijn keuken.. Zo ziet hij eruit.. en dat is 1 van de twee kamers die ik in huis heb..

Daaronder is een vrouw waarvan we een soort fruit hebben gekocht toen ik naar el laguna de niauinpuquio (of zoiest) gingen.. We zijn daar naartoe geweest afgelopen zaterdag samen met de mensen van het schoolprogramma (Kie, Pim, Matthias,Lindsey) en Johanna, meisje die universiteit doet en haar broer..

Was best wel leuk en vooral enorm lastig.. Het was zo'n 200-300 meter hoger dan waar ik nu zit en voor te wandelen is dat best lastig!!

Verder informatie over mijn week volgen in een volgend bericht..

Zoensels!

beetje vanalles

Drukke week achter de rug..
Ben marinera beginnen dansen.. in een jeugdhuis achtig cultuurhuis samen met Pim, het Taise meisje in mijn school..
Mooi dat dat is, die Marinera! mooi! en zo elegant.. Het is een soort dans voor koppels dat typisch is van an de kust.. heel veel met de voeten dansn! en met de heupen.. ( wat hier blijkbaar typisch is, maar o-zo lastig voor mij..) .. maar het is niet echt voor mij weggelegd, maar ik blijf proberen.. en hoop dat ik na enkele maanden toch eens in paren kan dansen..
Nu dans ik nog alleen (wat eigenlijk de eerste 2 uren inhoud, alleen oefenen..) en dan is er een uur in paren dansen en kan momenteel alleen maar bewonderen..
Het is zo elke dat les van 5 top 8-9, maar heb besloten maar 2 dagen te gaan per week, anders hou ik dat niet vol!

(stiekem toch goed dat ik al een sport doe, want de kilo's waren er zienderogen aan het bijkomen, zelfs mijn mama bleek tevreden te zijn dat ik toch al een beetje 'grossa' was, wat wou zeggen dat er werk aan de winkel was.. anders kon ik binnenkort niet meer door de deur..)
Ook heeft de leerkracht van basketbal mij uitgenodig (eerder verplicht) om mee te spelen in het team (want ik had 3 keer achtereen gescoord waardoor hij denkt dat ik echt welk goed ben.. ) eerste les is direct match.. en vrees dat ik in al mijn niet-goed verstaan heb gezegd dat ik ga meedoen.. Wordt toch wel even zien hoe dat zal verlopen..
Ook ga ik in mijn school op zaterdag een typische dans van Cusco doen.. (ben nog niet gegaan, maar wel al oneindig veel keren uitgenodigd, dus dit is mijn volgende bezigheid..)
Ook ben ik al bijna gaan zwemmen (wat hier uitzonderlijk is) met de familie van een vriendin, haar mama was vandaag speciaal naar school gekomen om mij eens te zien, best schattig, maar toch vreemd tegelijk..
Als laatste ben ik vandaag uitgenodigd geweest om te gaan koken bij andere meisjes van mijn klas.. Desserts maken.. Dat is hier een activiteit in de namiddag..
Zaterdag is er ook een 'quinceniera' van een meisje van school, wat een soort 16-jarige fuif is in superchique kleren..

Dus heb ik even wel wat te doen.. Hierbij komt nog dat ik naar de meeste dingen niet kan gaan (tot mijn grote spijt.. want wil het wel allemaal doen) omdat mijn familie naar Huancavelica is vertrokken.. (of ze vertrekken vanavond..) en ik blijf alleen thuis met Ruth (de zus).. Ik heb de mama hier moeten beloven dat we alles samen zouden doen, waardoor ik dus niet naar veel kan gaan..
Maar probeer toch even of ik toch niet naar 1 iets kan gaan van dit alles.. anders ziet mijn weekend er best wel leeg uit als ik niets mag doen..

Maar wat meer is, ik heb op zaterdag les.. welgeteld 8 grote uren..
Omdat mijn school 2 weken extra vakantie heeft gehad voor de varkensgriep moeten ze dat nu inhalen en hebben we dus om de 2 weken op zaterdag les.. (de les van maandag, andere zaterdag de dinsdag,..)
Wat kijk ik daar al enorm naar uit! (niet!)

Maar deze week was school best wel iets speciaals.. Gisteren is hier de herfst begonnen en dat is hier een speciale gebeurtenis.. Namelijk die dag is de dag van de jeugd 'el dia de juventud'..
Omdat mijn school die dag door les blijft geven hebben we heel de week iets te doen.. In de pauzes die normaal een halfuur duren en nu een uur is er theater (woensdag) of zang (vandaag) en vormt dit een soort wedstrijd tussen de verschillende graden..
Morgen is er dans voorzien.. (maar er kunnen jammergenoeg maar 2 mensen (jongen en meisje) gaan per klas.. en in mijn kas zijn we met een goede 40, dus eer ik dat doorhad waren de plaatsen al bezet..)
Maar we zien wat de dag van morgen brengt!

Zoensels!
Nele

Ps @ mn grote zus, die warmtelagen zijn dus jammergenoeg al aanwezig, maar ze gaan er hopelijk door al het sporten terug afvliegen..
(in het begin kon ik niet sporten, want dat was veel te latig voor mij.. ik kon geen trap oplopen of ik moest bekomen door het tekort aan zuurstof.. maar dat gaat nu al stukken beter)

mijn familie

Zo, nu al een beetje een zicht over mijn leven hier wegens de foto's..
en mn haar is echt niet zoveel verandert als jullie in gedachten hadden waarschijnlijk,maarja..

Ik heb dus een manier gevonden om mn foto's up te loaden..
Ik verander ze namelijk van formaat op mijn fototoestel.. door ze te veranderen naar mailgrootte lukt het wel.. (maar dit veranderen gaat maar met enkele foto's, dus ik probeer de manier 'flickr' wat mijn mama heeft aangeraden nog even.. en dan kun je er nog meer zien..)

Ik heb de vraag gekregen wat meer over mijn familie te vertellen.. (wat ik stiekem ben vergeten omdat dat voor mij al een vanzelfsprekendheid geworden, het is niet echt speciaal meer)
Maar mijn familie en mijn huis..
Ik heb een eigen kamer waar er een kast in staat die helemaal bestoft is (zonder het te weten) waardoor al mijn kleren die ik er had ingelegd vol met stof liggen ( zo de onderkant ervan.. ), heb een bed met zo'n 5 dekens.. maar dat is hier wel nodig, want 's nachts is het hier echt wel koud.. ik slaap zowel met een warme wollen broek en t-shirt (van Hannelore geleend)
en nog heb ik het in heb begin koud.. Want verwarming hebben ze hier niet.. heel de dag door wordt er hier een pull in huis gedragen met dikke sokken enzo, omdat het huis niet opwarmt, zelfs niet op het warmste moment van de dag..

Eerste dagen heb ik gedoucht in koud water die een tikkeltje warm aanvoelde omdat ik de uitleg verkeerd heb begrepen.. Water door de kraan is hier niet de hele dag door verkrijgbaar, enkel 's morgens en 's avonds, overdag wordt het afgesloten.. (want de watermaatschappij verdeelt het water en omdat er niet genoeg is hebben sommige gedeelten van de stad maar op bepaalde momenten water.. ) Wat soms wel onhandig is als je terugkomt van school en je moet naar het toilet maar er is geen water om door te spoelen..
En het felherhaalde 'was je handen voor elk eten 3minuten om infecties te voorkomen' aangeraden door AFS is dus in mijn geval onmogelijk, omdat ik geen water heb..
Maar het went..

Ook zijn we gisteren gaan kijken voor een frigo met diepvries, want ook dat hebben we niet.. wel gehad, maar hij is kapotgegaan even geleden enjah.. Binnekort gaan we er dus eentje kopen..

Ook moet ik hier mijn eigen was met de hand doen, want een wasmachine hebben we niet, maar wel een plank en zeep, dus heb ik al mijn eerste ervaringen daarmee (tot ergernis van mijn mama, want ik deed het blijkbaar helemaaaaal verkeerd.. blijkbaar moeilijker dan verwcht) en broeken begin ik te haten, weet je hoeveel werk dat is om dat te wassen?!..
Wel hebben we een wasserette niet ver van mijn huis, maar dat zal ik in de toekomst zeker wel nog gebruiken door tijdgebrek..

Mijn familie:

Jim (broer van 24) studeert in Huancayo voor tandarts maar is voor het moment in Huancavelica, waar de papa woont. Maar deze is voor het moment in Huancayo, waardoor Jim in de winkel moet staan en dus nu in Huancavelica is. Jim is heel bezorgd en beschermend, maar enorm vriendelijk en geduldig.. Hij is de persoon die het meest geinteresseerd is in belgie en in gewoonten enzo.. Kan ik heel goed mee praten, ookal verstaan wij elkaar nauwelijks..
Dan heb je Ruth, zus van 15.. Die me in het begin naar heel veel plaatsen naartoe heeft genomen, samen inkopen gaan doen voor uniform enzo.. Wou altijd een grote zus en is nu blij dat ze er een heeft.. Heel vriendelijk en lief..

( hih, tis net of ik een examen over mijn familie moet afleggen.. en dat ik ze helemaal moet beschrijven.. best grappig..)

De mama is helemaal zot van mijn blonde haren en vind dat ik moet verdikken en dat ik op een skelet gelijk.. ze vraagt dus zeker 1 keer per dag of ik niet dikker wil zijn, zoals haar..
heel lief en bezorgd.. en ik mag eigenlijk redelijk veel van haar.. mag al alleen naar stad enzo, alleen naar de film met de bus.. (er moet wel iemand op me staan te wachten, maar toch..)
De papa hier is strenger, veel strikter en kan er nog geen hoogte van krijgen, want hij praat nog te snel voor mij..

Tweede broer (Nilton) studeert in Lima en komt naar Huancayo de 26 ofzo, zal hem dan voor de eerste keer zien, wel al gesproken via telefoon, wat echt wel moeilijk is in het spaans, omdat je het niet met je handen kunt uitleggen..

Kleinste zus (Aracelli) is echt wel een schatje, maar wel een beetje verwend.. Wat me vooral opvalt is dat kinderen hier gewoon buiten gaan spelen (alleen) op straat.. en dan worden ze tegen 's avonds laat teruggebracht door grotere kinderen die ermee aan het spelen zijn..

voila, een beetje een droge, maar hopelijk duidelijke uitleg over het welvaren van de familie hier..
Zoensels!

Even enkele foto´s

Het lukt me nog niet om tekst naast mijn fotos te zetten, maar het zijn fotos en das al iest, niet..

Eerste foto ben ik samen net Emelie (vriendin van mijn broer) en mijn zus Ruth.. Tweede foto is mijn kleine zusje van 3 jaar in mijn kamer..

Dan heb je een foto vanop de torro torro (staan zo goed als in mijn achtertuin, beeld op huancayo gericht..)

Dan heb je mij met mijn o - zo elegant schooluniform (dit is het sprotgedeelte)

Dan heb je een foto van mij en Johanna (meisje van mijn klas waarmee ik naar het toneel ben geweest van school, was best nog grappig moet ik toegeven)

En als laatste heb je een foto vanuit de bus getrokken toen we van Lima naar hier reden..

Zo'n beelden kun je hier dus treffen..

Zoensels!

school

gohgoh..
School, terug achter de schoolbanken..
Eerste dag school moeten stellen zonder uniform, blijkt dat mijn maat hier enorm vreemd is en moet er eentj speciaal voor mij laten maken dat pas donderdag klaar is.. nog even wachten dus..
(mijn 'schoolschoenen' zijn ook niet verkrijgbaar, want 39-40 is hier GIGANTISCH.. als ik naar een tienda ga en vraag of ze schoenen hebben van die maat (want de schoenen kiezen die ik mooi vind is helemaal buiten de orde, de maat is het belangrijkste) dan zitten ze te staren naar mijn voeten en zeggen ze stomverbaasd.. 'nee, heb ik niet'..
wordt dus nog een spannend probleem, de juiste schoenen zoeken..

Maar swat, eerste schooldag wil zeggen voorgesteld worden op een soort verhoogje voor de hele school door de directeur.. en jezelf in het spaans! voorstellen voor zon 1000 man.. zonder uniform, best wel stressen, al zeg ik het zelf..
Voordat de school begint komt er een gebed van maria, een voorlezing uit de bijbel en op maandag, speciale dag!, komt het volklied, heising van de vlag, lied van de school en nog een soort iets van leerlingen die iets voorbereiden..
Dan moet heel de school in 'line-up' gaan staan met een armlengte van elkaar (wordt afgemeten!)

Goh, mijn zinsconstructies zijn niet zo fantastisch, maar weet je, Spaans is hier meer gebruikt dan Nederlands enja, zorgt voor wat moeilijkheden in schrijven enzo, jammergenoeg..

Ik ben in het 5de jaar terecht gekomen, wat wil zeggen dat ik ook volgend jaar in een nieuze klas terecht komt en dat het eigenlijk echt moeilijk is..
eerste les was het binomium van Newton.. ( goh, ik vond het best jammer dat dat er ook terug bijhoorde, had stiekem gehoopt dat het hier iets gemakkelijker zou zijn, maar dat is het niet..)
Voor de rest lieve mensen in mijn klas en school.. mijn naam wordt hier duizenden keren opnieuw gevraagd en samen met de leerkracht gescandeerd om het te leren, wat voor mij wel hilarische momenten oplevert, omdat het nooit goed is.. maar dat wordt dan voor een jaar een andere uitspraak zeker..
Gisteren ben ik al met enkele mensen van mijn klas naar de film geweest.. in het spaans, jawel, en ik heb het verstaan! Het was weliswaar niet zo'n moeilijke film, maar toch..
en heb voor het eerst alleen de bus genomen naar mijn school, best spannend, want weet nog steeds niet wanneer 'bacha' te roepen, wat wilt zeggen dat je wilt uitstappen, want haltes, tjah dat bestaat hier niet.. enkel ' aan die school, aan dat kruispunt, hier, aan die taxi'

Ben ook volop aan het kijken om vrijwilligerswerk te doen met straatkinderen hier.. zodat mijn week toch een beetje gevuld geraakt buiten al het leren..
want jawel, ik moet echt veeeeel studeren, stel je voor..
morgen test van geschiedenis over inca's.. wordt veel vertaalwerk nog vanavond, maar ik geraak er wel ;)

Vele groetjes uit het nu al wat koudere Huancayo..
Zoensels!
Nele

PS

Om je een voorscmaakje te geven, de foto´s die er nu al opstaan van op internet zijn identiek aan mijn foto´s.. Zo ziet het er echt uit!

Ps 2.. Mijn haar is geknipt! Bijna vergeten.. In Lima was er iemand van AFS die voor kapster studeert enja, mijn haar moest eraan geloven, 10cm af, opgeknipt en een froufrou is het resultaat!
en tjah, kan nu geen foto´s ervan tonen, jammer :)
Zoensels!

Trouw

goh, veel meegemaakt en veel aan het mislopen, maar we gaan er geraken, ik voel het!
(fotos komen, maar in een vertraging, want ze zijn te zwaar opm op te laden, maar ik blijf proberen..)

Gisteren naar een trouw geweest, hilarisch gewoonweg!
Wandelende kasten en fornuizen gezien die tegelijk lopen te dansen!
Dat is hier de gewente, het trouwfeest is namelijk helemaal opgebouwd rond cadeaus.. De familie en vrienden van de echtgenoot worden afgeroepen en dan moeten ze allemaal in een rij gaan staan met hun cadeau en moeten ze er op de muziek mee dansen tot ze bij het echtpaar komen, waar ze het dan afgeven.. (maar die cadeaus zijn dus tientallen kasten, fornuizen, strijkplanken, of gewoon wit-ingepakte geschenkjes..) en dit alles gebeurt in een gigantische gangar waar er om de stoelen gevochten wordt..
Als je dan je cadeau hebt afgegeven krijg je een bierflesje en een beker.. de bedoeling is dat je dan in een cirkel gaat staan met vrienden en familie, een beetje bier voor jezelf uitschenkt, het flesje doorgeeft, de helft van het bier opdringt uit het bekertje, de rest op de grond smijten en het bekertje doorgeven.. waardoor de volgende hetzelfde doet totdat de fles leeg is..
En dat gaat zo door de hele avond lang en blijkbaar op elk feestje.. Mensen hebben dus geen eigen flesje maar delen het constant..
en dan denk je, die hebben niet veel op in een avond, maar niets is minder waar.. het bier wordt hier gedronken als zot..
hoeveel bakken er niet stonden op den duur die leeg waren.. En dan al die mensen die eruit zien als indianen beginnen nog uitbundiger te ´dansen´, het dansen op een trouwfeest is eigenlijk gewoon met je voeten trappelen en totaal uit de maat volgens mij, het lukt mij langs geen kanten om dat na te doen, tot hilariteit van de Peruvianen natuurlijk..
Maar ik heb het overleefd! Weliswaar met een gigantische keuring van kleren op voorhand door mijn zusje, en blijkt, bijna alles wat ik aandeed was niet goed.. Zelfs de paarse jurk niet.. (tot mijn verbazing, want een jeans met een blauw hemdje was veel beter, volgens haar..)

Morgen school en nog steeds geen uniform, wordt spannend..
Zoensels!

Lima, huancayo

Hola!

Net al een vierdaagse in Lima achter de rug met alle AFSers, in een soort klooster met alles erop en eraan.. met klassen Spaans van drie uur aan een stuk en infosessies over wat je je maar kan bedenken (seksuele opvoeding tot hoe met drugs omgaan.. best wel interessant en grappig om mee te maken)..
De groep AFSers valt superhard mee, ze zijn stuk voor stuk allemaal anders, maar dragen wel mee aan een groepssfeer..
Hier in Peru zitten er Belgen, Denen, Mensen van Zwitserland, Fransen, Duitsers, iemand van Nieuw-Zeeland, iemand van Ijsland en enkele Amerikanen..
In mijn stad zit er een Duitser, Zwitserse en een Amerikaanse.. Enkele Thaien die hier al enkele maanden zitten en een Deense die hier maar een maand zal blijven, omdat haar voorlopige familie hier is..
Het afscheid was moeilijk, het was een echte groep geworden en opeens zouden we er helemaal alleen voor staan..

En dat is dus nu het geval.. Busreis naar Huancayo was pure luxe, meer plaats dan in een vliegtuig, brede zetels waar je je benen in kon kruisen, een deken en een kussen, eten en zelfs het spelen van bingo toen we in de fille stonden wegens een ongeval.. (Wat wel te verwachten was met dat soort bergen en bochten..)
Maar het uitzicht was prachtig, echt magnifiek.. Die bergen zijn gewoonweg te mooi om naar te kijken..
Zal proberen een foto bij te steken, maar ben niet zeker of dat gaat lukken..

Toen we aankwamen met de bus, stond de familie ons op te wachten.. mijn familie stond geijk met een spandoek klaar om mij te ontvangen! Toegekomen stond ik te trillen op mn benen, niet goed wetend wat te zeggen begon ik van overal zoenen te krijgen om me te verwelkomen, mijn familie is echt lief!
Ze kunnen wel niets van Engels en mijn broer die dat wel kan, die studeert in Lima en komt pas in December terug (dat heb ik dan toch wel nog goed verstaan)
Het huis waarin ik woon is een beetje oud en ziet er niet echt uit om eerlijk te zijn, het is heel primitief, maar het straalt warmte van het gezin uit, en dat is het belangrijkste, niet??
Vanop mijn dak, waar het redelijk warm is heb ik een prachtig zicht over Huancayo en over de torro torro (een soort stalegtieten (zo die rechtstaand zjin) die in de berg zitten, heel mooi om te zien, het bestaat uit klei en steen en ze zijn emens hoog!
Ook kan ik ´s nachts de maan vanboven de bergen zien komen als ik op het terras sta ( en mama, het is hier ook volle maan, het eerste wat ik onderzocht heb..)

Maandag ga ik voor de eerste keer naar school, heb gisteren mijn school gezien en deze staat omringd met verscheidene discotheken.. heel huancayo staat er vol van.. als ik vraag hoeveel ze er hebben, weten ze er zelfs geen antwoord op..
Huancayo oogt voor de rest eigenlijk zeer westers, de kleren die ze hier verkopen, de properheid van de straten (want, jaja, het is hier proper!, stel je voor)
Het eten hier is nogal vreemd, kan het niet echt benoemen, maar het is meestal een soort papje van fruit enzo gemengd met vlees..
best nog wel lekker.. ( in elk geval vind ik het eten in mijn familie lekkerder dan het eten in Lima, en dat is al iets :)

Dikke Zoensels en tot de volgende!

Laatste uurtjes

Het wordt spannend, de laatste uurtjes zijn ingezet..

Ik ben benieuwd hoe het zal zijn..

Afscheidsfeestje is gegeven en afscheid is grotendeels genomen, met vreemde gevoelens vandien, want afscheid nemen is niet zo leuk..

Ben eigenlijk nu nog vooral bezig met enkele kilo's lucht uit mijn bagage te halen.. Want hij blijft maar veel wegen, hoewel bijna alles er uit blijkt te zijn..

Het wordt nog een gevecht, maar ik vermoed dat ik me binnenkort zal opgeven.

Het volgende berichtje zal ongetwijfeld uit Peru zijn, wat een 7 uur verschil oplevert..

Het is zo'n 7tal uur achter, wat wil zeggen dat het nu zo'n 10 voor 13 moet zijn..

Goh.. vreemd..

Maar dat woord zal ik waarschijnlijk nog veel gebruiken de komende weken.

Het wordt spannend en dat is het nu al..

Hasta la vista!

Meer nieuws!

Na heel wat misverstanden (lees, het onverstaanbare Engels, wat best wel schattig is, maar een teken is van 'Ik zal snel moeten Spaans leren')

Heb ik wat meer nieuws over mijn familie en de plaats waar ik ga wonen..

Ik heb 2 broers: Jim en Nilton, van 23 en 22 jaar.. En ook 2 zussen: Ruth en Araceli, 15 en 3 jaar..

Ik ga naar school in het St. John Bosco in Huancayo.. (waar ik ga wonen)

De eerste dag zal ik op bezoek gaan in Huancavelica, wat blijkbaar volgens mijn zus een zeer mooie stad is..

Het weer is afwisselend blijkbaar.. 's Morgens is het koud, 's middags heel warm en in de nachten is het zeer koud. (wat dus een extra trui in mijn valies betekent)..

Het komt allemaal dichterbij, wat het des te spannend maakt..

Maar, zo te lezen (via mail) ziet het er wel leuk uit..

Zoenzoen!

Mijn familie!

Ik heb vandaag mijn familie gekregen!

Heel veel informatie heb ik nog niet, maar de stress komt desondanks zeker al naar boven.

Ik heb een zus die Ruth noemt en woon in Huancayo, dit is zowel een hoofdstad als een provincie, ik zit in de provincie. Normaalgezien ligt dit in het centrale hoogland van Peru.. Ik krijg al bijna hoogtevrees bij de gedachte alleen al dat het zover ik nu weet, op zo'n 3000 meter hoog ligt..

hihi..

Wat een spanning is er hier nu te voelen!

Even een voorsmaakje:

Huancayo

Tot de volgende!

Spannend

spannend!

Het is spannend.

Ik heb vandaag mijn uitnodigingen voor mijn afscheidsfeestje rondgestuurd, waardoor het nu allemaal extra dichtbij komt..

Het aftellen is begonnen..

Morgen vertrek ik nog met mijn familie voor 3 weekjes op reis, maar daarna zal het vliegen, dat voel ik..

Ik ga het hier missen, voel ik al.. Maar stiekem, stiekem verlang ik toch naar die nieuwe wereld daar ver buiten.

Ik ben zo benieuwd!

Zoensels!

Nele