beetje vanalles

Drukke week achter de rug..
Ben marinera beginnen dansen.. in een jeugdhuis achtig cultuurhuis samen met Pim, het Taise meisje in mijn school..
Mooi dat dat is, die Marinera! mooi! en zo elegant.. Het is een soort dans voor koppels dat typisch is van an de kust.. heel veel met de voeten dansn! en met de heupen.. ( wat hier blijkbaar typisch is, maar o-zo lastig voor mij..) .. maar het is niet echt voor mij weggelegd, maar ik blijf proberen.. en hoop dat ik na enkele maanden toch eens in paren kan dansen..
Nu dans ik nog alleen (wat eigenlijk de eerste 2 uren inhoud, alleen oefenen..) en dan is er een uur in paren dansen en kan momenteel alleen maar bewonderen..
Het is zo elke dat les van 5 top 8-9, maar heb besloten maar 2 dagen te gaan per week, anders hou ik dat niet vol!

(stiekem toch goed dat ik al een sport doe, want de kilo's waren er zienderogen aan het bijkomen, zelfs mijn mama bleek tevreden te zijn dat ik toch al een beetje 'grossa' was, wat wou zeggen dat er werk aan de winkel was.. anders kon ik binnenkort niet meer door de deur..)
Ook heeft de leerkracht van basketbal mij uitgenodig (eerder verplicht) om mee te spelen in het team (want ik had 3 keer achtereen gescoord waardoor hij denkt dat ik echt welk goed ben.. ) eerste les is direct match.. en vrees dat ik in al mijn niet-goed verstaan heb gezegd dat ik ga meedoen.. Wordt toch wel even zien hoe dat zal verlopen..
Ook ga ik in mijn school op zaterdag een typische dans van Cusco doen.. (ben nog niet gegaan, maar wel al oneindig veel keren uitgenodigd, dus dit is mijn volgende bezigheid..)
Ook ben ik al bijna gaan zwemmen (wat hier uitzonderlijk is) met de familie van een vriendin, haar mama was vandaag speciaal naar school gekomen om mij eens te zien, best schattig, maar toch vreemd tegelijk..
Als laatste ben ik vandaag uitgenodigd geweest om te gaan koken bij andere meisjes van mijn klas.. Desserts maken.. Dat is hier een activiteit in de namiddag..
Zaterdag is er ook een 'quinceniera' van een meisje van school, wat een soort 16-jarige fuif is in superchique kleren..

Dus heb ik even wel wat te doen.. Hierbij komt nog dat ik naar de meeste dingen niet kan gaan (tot mijn grote spijt.. want wil het wel allemaal doen) omdat mijn familie naar Huancavelica is vertrokken.. (of ze vertrekken vanavond..) en ik blijf alleen thuis met Ruth (de zus).. Ik heb de mama hier moeten beloven dat we alles samen zouden doen, waardoor ik dus niet naar veel kan gaan..
Maar probeer toch even of ik toch niet naar 1 iets kan gaan van dit alles.. anders ziet mijn weekend er best wel leeg uit als ik niets mag doen..

Maar wat meer is, ik heb op zaterdag les.. welgeteld 8 grote uren..
Omdat mijn school 2 weken extra vakantie heeft gehad voor de varkensgriep moeten ze dat nu inhalen en hebben we dus om de 2 weken op zaterdag les.. (de les van maandag, andere zaterdag de dinsdag,..)
Wat kijk ik daar al enorm naar uit! (niet!)

Maar deze week was school best wel iets speciaals.. Gisteren is hier de herfst begonnen en dat is hier een speciale gebeurtenis.. Namelijk die dag is de dag van de jeugd 'el dia de juventud'..
Omdat mijn school die dag door les blijft geven hebben we heel de week iets te doen.. In de pauzes die normaal een halfuur duren en nu een uur is er theater (woensdag) of zang (vandaag) en vormt dit een soort wedstrijd tussen de verschillende graden..
Morgen is er dans voorzien.. (maar er kunnen jammergenoeg maar 2 mensen (jongen en meisje) gaan per klas.. en in mijn kas zijn we met een goede 40, dus eer ik dat doorhad waren de plaatsen al bezet..)
Maar we zien wat de dag van morgen brengt!

Zoensels!
Nele

Ps @ mn grote zus, die warmtelagen zijn dus jammergenoeg al aanwezig, maar ze gaan er hopelijk door al het sporten terug afvliegen..
(in het begin kon ik niet sporten, want dat was veel te latig voor mij.. ik kon geen trap oplopen of ik moest bekomen door het tekort aan zuurstof.. maar dat gaat nu al stukken beter)

mijn familie

Zo, nu al een beetje een zicht over mijn leven hier wegens de foto's..
en mn haar is echt niet zoveel verandert als jullie in gedachten hadden waarschijnlijk,maarja..

Ik heb dus een manier gevonden om mn foto's up te loaden..
Ik verander ze namelijk van formaat op mijn fototoestel.. door ze te veranderen naar mailgrootte lukt het wel.. (maar dit veranderen gaat maar met enkele foto's, dus ik probeer de manier 'flickr' wat mijn mama heeft aangeraden nog even.. en dan kun je er nog meer zien..)

Ik heb de vraag gekregen wat meer over mijn familie te vertellen.. (wat ik stiekem ben vergeten omdat dat voor mij al een vanzelfsprekendheid geworden, het is niet echt speciaal meer)
Maar mijn familie en mijn huis..
Ik heb een eigen kamer waar er een kast in staat die helemaal bestoft is (zonder het te weten) waardoor al mijn kleren die ik er had ingelegd vol met stof liggen ( zo de onderkant ervan.. ), heb een bed met zo'n 5 dekens.. maar dat is hier wel nodig, want 's nachts is het hier echt wel koud.. ik slaap zowel met een warme wollen broek en t-shirt (van Hannelore geleend)
en nog heb ik het in heb begin koud.. Want verwarming hebben ze hier niet.. heel de dag door wordt er hier een pull in huis gedragen met dikke sokken enzo, omdat het huis niet opwarmt, zelfs niet op het warmste moment van de dag..

Eerste dagen heb ik gedoucht in koud water die een tikkeltje warm aanvoelde omdat ik de uitleg verkeerd heb begrepen.. Water door de kraan is hier niet de hele dag door verkrijgbaar, enkel 's morgens en 's avonds, overdag wordt het afgesloten.. (want de watermaatschappij verdeelt het water en omdat er niet genoeg is hebben sommige gedeelten van de stad maar op bepaalde momenten water.. ) Wat soms wel onhandig is als je terugkomt van school en je moet naar het toilet maar er is geen water om door te spoelen..
En het felherhaalde 'was je handen voor elk eten 3minuten om infecties te voorkomen' aangeraden door AFS is dus in mijn geval onmogelijk, omdat ik geen water heb..
Maar het went..

Ook zijn we gisteren gaan kijken voor een frigo met diepvries, want ook dat hebben we niet.. wel gehad, maar hij is kapotgegaan even geleden enjah.. Binnekort gaan we er dus eentje kopen..

Ook moet ik hier mijn eigen was met de hand doen, want een wasmachine hebben we niet, maar wel een plank en zeep, dus heb ik al mijn eerste ervaringen daarmee (tot ergernis van mijn mama, want ik deed het blijkbaar helemaaaaal verkeerd.. blijkbaar moeilijker dan verwcht) en broeken begin ik te haten, weet je hoeveel werk dat is om dat te wassen?!..
Wel hebben we een wasserette niet ver van mijn huis, maar dat zal ik in de toekomst zeker wel nog gebruiken door tijdgebrek..

Mijn familie:

Jim (broer van 24) studeert in Huancayo voor tandarts maar is voor het moment in Huancavelica, waar de papa woont. Maar deze is voor het moment in Huancayo, waardoor Jim in de winkel moet staan en dus nu in Huancavelica is. Jim is heel bezorgd en beschermend, maar enorm vriendelijk en geduldig.. Hij is de persoon die het meest geinteresseerd is in belgie en in gewoonten enzo.. Kan ik heel goed mee praten, ookal verstaan wij elkaar nauwelijks..
Dan heb je Ruth, zus van 15.. Die me in het begin naar heel veel plaatsen naartoe heeft genomen, samen inkopen gaan doen voor uniform enzo.. Wou altijd een grote zus en is nu blij dat ze er een heeft.. Heel vriendelijk en lief..

( hih, tis net of ik een examen over mijn familie moet afleggen.. en dat ik ze helemaal moet beschrijven.. best grappig..)

De mama is helemaal zot van mijn blonde haren en vind dat ik moet verdikken en dat ik op een skelet gelijk.. ze vraagt dus zeker 1 keer per dag of ik niet dikker wil zijn, zoals haar..
heel lief en bezorgd.. en ik mag eigenlijk redelijk veel van haar.. mag al alleen naar stad enzo, alleen naar de film met de bus.. (er moet wel iemand op me staan te wachten, maar toch..)
De papa hier is strenger, veel strikter en kan er nog geen hoogte van krijgen, want hij praat nog te snel voor mij..

Tweede broer (Nilton) studeert in Lima en komt naar Huancayo de 26 ofzo, zal hem dan voor de eerste keer zien, wel al gesproken via telefoon, wat echt wel moeilijk is in het spaans, omdat je het niet met je handen kunt uitleggen..

Kleinste zus (Aracelli) is echt wel een schatje, maar wel een beetje verwend.. Wat me vooral opvalt is dat kinderen hier gewoon buiten gaan spelen (alleen) op straat.. en dan worden ze tegen 's avonds laat teruggebracht door grotere kinderen die ermee aan het spelen zijn..

voila, een beetje een droge, maar hopelijk duidelijke uitleg over het welvaren van de familie hier..
Zoensels!

Even enkele foto´s

Het lukt me nog niet om tekst naast mijn fotos te zetten, maar het zijn fotos en das al iest, niet..

Eerste foto ben ik samen net Emelie (vriendin van mijn broer) en mijn zus Ruth.. Tweede foto is mijn kleine zusje van 3 jaar in mijn kamer..

Dan heb je een foto vanop de torro torro (staan zo goed als in mijn achtertuin, beeld op huancayo gericht..)

Dan heb je mij met mijn o - zo elegant schooluniform (dit is het sprotgedeelte)

Dan heb je een foto van mij en Johanna (meisje van mijn klas waarmee ik naar het toneel ben geweest van school, was best nog grappig moet ik toegeven)

En als laatste heb je een foto vanuit de bus getrokken toen we van Lima naar hier reden..

Zo'n beelden kun je hier dus treffen..

Zoensels!

school

gohgoh..
School, terug achter de schoolbanken..
Eerste dag school moeten stellen zonder uniform, blijkt dat mijn maat hier enorm vreemd is en moet er eentj speciaal voor mij laten maken dat pas donderdag klaar is.. nog even wachten dus..
(mijn 'schoolschoenen' zijn ook niet verkrijgbaar, want 39-40 is hier GIGANTISCH.. als ik naar een tienda ga en vraag of ze schoenen hebben van die maat (want de schoenen kiezen die ik mooi vind is helemaal buiten de orde, de maat is het belangrijkste) dan zitten ze te staren naar mijn voeten en zeggen ze stomverbaasd.. 'nee, heb ik niet'..
wordt dus nog een spannend probleem, de juiste schoenen zoeken..

Maar swat, eerste schooldag wil zeggen voorgesteld worden op een soort verhoogje voor de hele school door de directeur.. en jezelf in het spaans! voorstellen voor zon 1000 man.. zonder uniform, best wel stressen, al zeg ik het zelf..
Voordat de school begint komt er een gebed van maria, een voorlezing uit de bijbel en op maandag, speciale dag!, komt het volklied, heising van de vlag, lied van de school en nog een soort iets van leerlingen die iets voorbereiden..
Dan moet heel de school in 'line-up' gaan staan met een armlengte van elkaar (wordt afgemeten!)

Goh, mijn zinsconstructies zijn niet zo fantastisch, maar weet je, Spaans is hier meer gebruikt dan Nederlands enja, zorgt voor wat moeilijkheden in schrijven enzo, jammergenoeg..

Ik ben in het 5de jaar terecht gekomen, wat wil zeggen dat ik ook volgend jaar in een nieuze klas terecht komt en dat het eigenlijk echt moeilijk is..
eerste les was het binomium van Newton.. ( goh, ik vond het best jammer dat dat er ook terug bijhoorde, had stiekem gehoopt dat het hier iets gemakkelijker zou zijn, maar dat is het niet..)
Voor de rest lieve mensen in mijn klas en school.. mijn naam wordt hier duizenden keren opnieuw gevraagd en samen met de leerkracht gescandeerd om het te leren, wat voor mij wel hilarische momenten oplevert, omdat het nooit goed is.. maar dat wordt dan voor een jaar een andere uitspraak zeker..
Gisteren ben ik al met enkele mensen van mijn klas naar de film geweest.. in het spaans, jawel, en ik heb het verstaan! Het was weliswaar niet zo'n moeilijke film, maar toch..
en heb voor het eerst alleen de bus genomen naar mijn school, best spannend, want weet nog steeds niet wanneer 'bacha' te roepen, wat wilt zeggen dat je wilt uitstappen, want haltes, tjah dat bestaat hier niet.. enkel ' aan die school, aan dat kruispunt, hier, aan die taxi'

Ben ook volop aan het kijken om vrijwilligerswerk te doen met straatkinderen hier.. zodat mijn week toch een beetje gevuld geraakt buiten al het leren..
want jawel, ik moet echt veeeeel studeren, stel je voor..
morgen test van geschiedenis over inca's.. wordt veel vertaalwerk nog vanavond, maar ik geraak er wel ;)

Vele groetjes uit het nu al wat koudere Huancayo..
Zoensels!
Nele

PS

Om je een voorscmaakje te geven, de foto´s die er nu al opstaan van op internet zijn identiek aan mijn foto´s.. Zo ziet het er echt uit!

Ps 2.. Mijn haar is geknipt! Bijna vergeten.. In Lima was er iemand van AFS die voor kapster studeert enja, mijn haar moest eraan geloven, 10cm af, opgeknipt en een froufrou is het resultaat!
en tjah, kan nu geen foto´s ervan tonen, jammer :)
Zoensels!

Trouw

goh, veel meegemaakt en veel aan het mislopen, maar we gaan er geraken, ik voel het!
(fotos komen, maar in een vertraging, want ze zijn te zwaar opm op te laden, maar ik blijf proberen..)

Gisteren naar een trouw geweest, hilarisch gewoonweg!
Wandelende kasten en fornuizen gezien die tegelijk lopen te dansen!
Dat is hier de gewente, het trouwfeest is namelijk helemaal opgebouwd rond cadeaus.. De familie en vrienden van de echtgenoot worden afgeroepen en dan moeten ze allemaal in een rij gaan staan met hun cadeau en moeten ze er op de muziek mee dansen tot ze bij het echtpaar komen, waar ze het dan afgeven.. (maar die cadeaus zijn dus tientallen kasten, fornuizen, strijkplanken, of gewoon wit-ingepakte geschenkjes..) en dit alles gebeurt in een gigantische gangar waar er om de stoelen gevochten wordt..
Als je dan je cadeau hebt afgegeven krijg je een bierflesje en een beker.. de bedoeling is dat je dan in een cirkel gaat staan met vrienden en familie, een beetje bier voor jezelf uitschenkt, het flesje doorgeeft, de helft van het bier opdringt uit het bekertje, de rest op de grond smijten en het bekertje doorgeven.. waardoor de volgende hetzelfde doet totdat de fles leeg is..
En dat gaat zo door de hele avond lang en blijkbaar op elk feestje.. Mensen hebben dus geen eigen flesje maar delen het constant..
en dan denk je, die hebben niet veel op in een avond, maar niets is minder waar.. het bier wordt hier gedronken als zot..
hoeveel bakken er niet stonden op den duur die leeg waren.. En dan al die mensen die eruit zien als indianen beginnen nog uitbundiger te ´dansen´, het dansen op een trouwfeest is eigenlijk gewoon met je voeten trappelen en totaal uit de maat volgens mij, het lukt mij langs geen kanten om dat na te doen, tot hilariteit van de Peruvianen natuurlijk..
Maar ik heb het overleefd! Weliswaar met een gigantische keuring van kleren op voorhand door mijn zusje, en blijkt, bijna alles wat ik aandeed was niet goed.. Zelfs de paarse jurk niet.. (tot mijn verbazing, want een jeans met een blauw hemdje was veel beter, volgens haar..)

Morgen school en nog steeds geen uniform, wordt spannend..
Zoensels!

Lima, huancayo

Hola!

Net al een vierdaagse in Lima achter de rug met alle AFSers, in een soort klooster met alles erop en eraan.. met klassen Spaans van drie uur aan een stuk en infosessies over wat je je maar kan bedenken (seksuele opvoeding tot hoe met drugs omgaan.. best wel interessant en grappig om mee te maken)..
De groep AFSers valt superhard mee, ze zijn stuk voor stuk allemaal anders, maar dragen wel mee aan een groepssfeer..
Hier in Peru zitten er Belgen, Denen, Mensen van Zwitserland, Fransen, Duitsers, iemand van Nieuw-Zeeland, iemand van Ijsland en enkele Amerikanen..
In mijn stad zit er een Duitser, Zwitserse en een Amerikaanse.. Enkele Thaien die hier al enkele maanden zitten en een Deense die hier maar een maand zal blijven, omdat haar voorlopige familie hier is..
Het afscheid was moeilijk, het was een echte groep geworden en opeens zouden we er helemaal alleen voor staan..

En dat is dus nu het geval.. Busreis naar Huancayo was pure luxe, meer plaats dan in een vliegtuig, brede zetels waar je je benen in kon kruisen, een deken en een kussen, eten en zelfs het spelen van bingo toen we in de fille stonden wegens een ongeval.. (Wat wel te verwachten was met dat soort bergen en bochten..)
Maar het uitzicht was prachtig, echt magnifiek.. Die bergen zijn gewoonweg te mooi om naar te kijken..
Zal proberen een foto bij te steken, maar ben niet zeker of dat gaat lukken..

Toen we aankwamen met de bus, stond de familie ons op te wachten.. mijn familie stond geijk met een spandoek klaar om mij te ontvangen! Toegekomen stond ik te trillen op mn benen, niet goed wetend wat te zeggen begon ik van overal zoenen te krijgen om me te verwelkomen, mijn familie is echt lief!
Ze kunnen wel niets van Engels en mijn broer die dat wel kan, die studeert in Lima en komt pas in December terug (dat heb ik dan toch wel nog goed verstaan)
Het huis waarin ik woon is een beetje oud en ziet er niet echt uit om eerlijk te zijn, het is heel primitief, maar het straalt warmte van het gezin uit, en dat is het belangrijkste, niet??
Vanop mijn dak, waar het redelijk warm is heb ik een prachtig zicht over Huancayo en over de torro torro (een soort stalegtieten (zo die rechtstaand zjin) die in de berg zitten, heel mooi om te zien, het bestaat uit klei en steen en ze zijn emens hoog!
Ook kan ik ´s nachts de maan vanboven de bergen zien komen als ik op het terras sta ( en mama, het is hier ook volle maan, het eerste wat ik onderzocht heb..)

Maandag ga ik voor de eerste keer naar school, heb gisteren mijn school gezien en deze staat omringd met verscheidene discotheken.. heel huancayo staat er vol van.. als ik vraag hoeveel ze er hebben, weten ze er zelfs geen antwoord op..
Huancayo oogt voor de rest eigenlijk zeer westers, de kleren die ze hier verkopen, de properheid van de straten (want, jaja, het is hier proper!, stel je voor)
Het eten hier is nogal vreemd, kan het niet echt benoemen, maar het is meestal een soort papje van fruit enzo gemengd met vlees..
best nog wel lekker.. ( in elk geval vind ik het eten in mijn familie lekkerder dan het eten in Lima, en dat is al iets :)

Dikke Zoensels en tot de volgende!

Laatste uurtjes

Het wordt spannend, de laatste uurtjes zijn ingezet..

Ik ben benieuwd hoe het zal zijn..

Afscheidsfeestje is gegeven en afscheid is grotendeels genomen, met vreemde gevoelens vandien, want afscheid nemen is niet zo leuk..

Ben eigenlijk nu nog vooral bezig met enkele kilo's lucht uit mijn bagage te halen.. Want hij blijft maar veel wegen, hoewel bijna alles er uit blijkt te zijn..

Het wordt nog een gevecht, maar ik vermoed dat ik me binnenkort zal opgeven.

Het volgende berichtje zal ongetwijfeld uit Peru zijn, wat een 7 uur verschil oplevert..

Het is zo'n 7tal uur achter, wat wil zeggen dat het nu zo'n 10 voor 13 moet zijn..

Goh.. vreemd..

Maar dat woord zal ik waarschijnlijk nog veel gebruiken de komende weken.

Het wordt spannend en dat is het nu al..

Hasta la vista!