Goh, ik vind de tijd zelfs niet om op internet te komen! Ik moet dringend mijn dagen anders beginnen organiseren..
momenteel ben ik bijna elke dag weggeweest.. gaan dansen, vrienden bezoeken, een etentje voor de verjaardag van mijn marinerales.. waar ik voor de eerste keer de taart van hier heb geproefd.. maar ik moet zeggen, het kan niet tippen aan die van mijn mama of oma.. die is toch iets.. die smaakt nog net iets meer dan alleen maar ' zoetzoetzoet'
heb woensdag een alfombra gemaakt in mijn school.. echt mooi! Oktober is hier de maand van 'senor de los milagros' en dat is eigenlijk Jezus die gekruisigd wordt.. Heel de maand lang verkopen ze Turron (heerlijk dat dat is! een soort zoete koek met honing en droge koek en suiker en gecarameliseerde dingen en en en.. echt heerlijk! maar o- zo zoet en calorierijk), lopen er mensen heel de maand in dezelfde paarse kleren rond.. (om medeleven te tonen aan het lijden van Christus) en is er een week lang een soort parade.. (wat deze week was..) Ze lopen dan rond met een groot schilderij in de straten en doen zo goed als elke straat van huancayo, vandaar dat het zo lang duurt en dat er heel wat verkeersopstopping is tot gevolg als ze in de grote straat passeren.. Elk bedrijf of school die geld heeft.. (bij ons hebben ze een sol gevraagd van elke leerling, wat 25 cent is..) en dan maken ze een kunstwerk op straat met een soort zaagmeel in verschillende kleuren.. Zo een beetje zoals het bloementapijt in Brussel? wel zoiets was het.. met een meetlat uit onze pennenzak, met de grote meetlatten van de klassen werd al het zaagmeel in rechte lijnen gebracht, in letters gelegd.. Buiten het zaagmeel gebruikten zo ook bloemblaadjes en koffie! ja, echte koffie, ze hebben pakjes koffie gekocht en die gewoon uitgestrooid op de grond in de vorm van letters..
Dan passeert de stoet over een alfombra (waar zo'n 2 uur werk voor ndig is) en als die gepasseerd zijn, wat toch wel wat duurt.. want ze staan stil, zingen een lied, gooien bloemen (mochten Lindsey en ik doen.. goed dat wij weten wanneer dat moest, wat niet het geval was..) worden er bloemen geruild.. je geeft bloemen en krijgt bloemen terug die dicht bij het beeld zijn geweest, wordt er een kindje opgetild en tegen het schilderij geduwd.. (wat een hele eer is..) en gaan ze verder, gevolgd door het koor en orkest van mijn school..
echt mooi om te zien.. Het domme is, dat ik die dag mijn camera niet meehad en heb dus geen fotos, maar Kie (jongen van Thailand) had het wel mee en ben te bespeuren op enkele foto's..
Uitwisseling van foto's is dus momenteel een necesity!
Talen deze week zijn een ramp, mijn hoofd staat zo goed als op ontploffen.. moet dringend orde scheppen, maar het vreemde is dat soms als ik engels of spaans spreek, het voelt alsof ik nederlands spreek.. achteraf besef ik dan ' die kon dat niet verstaan', omdat het echt lijkt alsof ik Nederlands spreek, ookals is het Spaans of Engels..
Vanavond ga ik weg met Halloween, benieuwd wat dat hier is.. want Franz (duitser van hier) heeft al een protestbrief ontvangen van zijn vrijwilligerswerk waar ze vertellen dat er mensen glas in het snoep steken voor de kinderen en dat die mensen de kinderen willen vermoorden om te offeren aan de duivel..
wat best wel grappig is om te lezen, maar vreemd als je beseft dat dit gemeend is..
Dus we zullen zien!
Smakkerd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hallo Nele,
BeantwoordenVerwijderenje foto's zijn prachtig, het geeft toch een beeld van hoe je daar leeft. Gelukkig klink je nog altijd even enthousiast. Dat doet deugd om te lezen en te zien. Bedankt voor je info, zo blijven we toch een beetje bij. Geniet maar verder van het mooie, vreemde leven in Peru.
Tot "schrijfs", liefs,
Hilde